Het evenement
Het tweede race evenement tijdens mijn trip in 2023 in Amerika. Nascar op oval van Saint Louis, ook wel Gateway genoemd. Mijn eerste Nascar ooit tijdens een enorm heet weekend in Saint-Louis waar de temperaturen af en toe opliepen tot 34 tot 39 graden.
Voor het evenement
Het weekend hiervoor was ik voor het eerst bij de Indy500. Eenmaal in Amerika moet je uiteraard even blijven, je gaat er niet zomaar naartoe. En zeker niet als blijkt dat een weekend later Nascar neerstrijkt op de oval van Saint-Louis (World Wide Technology Raceway) op zo'n 3,5 rijden van de Indianapolis Motor Speedway. Dit is prima te doen. Indianapolis en Saint-Louis worden namelijk verbonden met de Highway 70. Zelf kwam ik echter vanuit Chicago omdat ik met mijn broertje en schoonzusje een paar dagen in Chicago was. Vanuit Chicago is het overigens ook prima te doen om in Saint-Louis te komen. De World Wide Technology Raceway ligt, net zoals vele Amerikaanse Speedways, wel net iets buiten de stad Saint Louis. Het bekendste bouwwerk van Saint-Louis is "The Arch", een hele groot boog in downtown waar je ook naar boven kan. Dit is een stad waar sport hoog in het vaandel staat. Zo staan in de stad zelf dichtbij elkaar een voetbalstadion, een ijshockeystadion en een American Football stadium. En net voordat het raceweekend begon was er bij het American Football stadium ook een welkomstevenement voor Nascar fans. Onder andere een truckserie en cupserie auto stonden hier tentoongesteld. Nou moet ik wel zeggen dat het evenement niet megadruk bezocht was. Een dag voor het weekend kwam ik aan bij de Speedway, dit is erg toegankelijk gebied want je kan gewoon naar binnen lopen en de plek rondom de speedway wat verkennen en eens rustig rondkijken. En ik was hier aanwezig omdat de Nascar haulerparade plaatsvond. Dat is echt typisch Amerikaans. De trucks van de raceteams komen dan met zijn allen achter elkaar de speedway op rijden en parkeren de trucks netjes naast elkaar. Daar wordt dan een evenement van gemaakt op zijn Amerikaans. Echt wel leuk om te zien en mee te maken. Zeker ook om te zien hoe sommige trucks weinig ruimte hebben om fatsoenlijk in te parkeren. Na de haulerparade ben ik nog even over het terrein om de baan heengelopen. Deze accomodatie is de laatste jaren flink opgeknapt. Zo staan er gloednieuwe tribunes, pitgebouwen maar ook gebouwen met kantoorruimtes naast de baan. Het hele terrein om de baan is geasfalteerd. Dat laatste is in dit weekend wel een nadeel want het is op sommige momenten echt gruwelijk warm met temperaturen richting 40 graden. Naast dit hele terrein ligt nog een 100 meter baan voor dragraces en daarnaast enorme parkeerplaatsen. Ze zijn in ieder geval klaar om veel mensen te ontvangen!
Zaterdag
En ik had ook een mooi hotel bemachtigd. De speedway ligt namelijk strak aan de highway. De afslag van de highway is nagenoeg aangesloten bij de ingangsweg van de speedway. En in de hoek van die ingangsweg zit bij een benzinepomp ook een hotel. In dat hotel sliep ik, net zoals vele andere Nascar fans. Niet het meest bijzondere hotel maar de ligging is perfect! De benzinepomp wordt door veel Nascar fans gebruikt om op het laatste moment nog veel ijs te halen voor hun drankcoolers. Ik kon lopend naar de speedway en de Amerikanen zitten je dan wel vrij verbaasd aan te kijken. Iedereen komt hier namelijk met zijn pick up truck of eigen auto naartoe!
Een Nascar weekend bestaat normaal gesproken uit 3 dagen, vrijdag, zaterdag en zondag. Dit is echter wel afhankelijk van de aanwezige klassen. Dit weekend in Saint-Louis bestaat echter uit 2 racedagen. Op de zaterdag de vrije training en kwalificatie van de Nascar truckseries, de vrij training en kwalificatie van de Nascar Cup Series en wedstrijd van de Nascar Truckseries. Eenmaal aanwezig bij de baan was men al zonder mij begonnen. De toegang tot het circuit gaat door middel van je digitale ticket. Deze kan je downloaden en opslaan in je Google Wallet, echt wel een prima systeem! Omdat ik dus al geluid op de speedway hoorde, gelijk maar naar de tribunes gelopen. De vrije training van de Nascar Cup series was bezig en ik had het geluk dat ik nog even strak langs het hek kon lopen. Man wat een snelheid zit erin en wat een luchtstroom rondom die auto's zeg! Elke Nascar bolide die langskomt geeft een soort steekje mee, alsof je een tikje op je arm krijgt van iemand. Echt heel gaaf om mee te maken!
Uiteindelijk toch maar plaatsgenomen op de tribune recht voor de pitboxen. Alleen dat uitzicht is al fabelachtig. Je kan echt heel veel zien bij de Nascar! Maar de zon brand er fel op los en het is zweten geblazen. Er lopen dus ook veel mensen rond, in dienst van het evenement, met grote zwarte bakken met drinken (en ijs) op hun schouders. Zo voorzien zij de mensen op de tribune van drinken. Achter de tribunes is het een waar spektakel van eettenten en de Amerikanen lopen regelmatig de tribune af om hun hamburgers te scoren. Naar de prijzen moet je niet kijken tijdens zo'n evenement want het kost allemaal wel het één en ander! Je mag gelukkig wel je eigen koelbox met drinken en eten meenemen alleen dit mogen dan geen alcoholische dranken zijn. Deze moet je echt op of rond de tribune kopen en kosten 8 dollar per flesje van aluminium. Zoals gezegd dus, er valt veel te zien om je heen!
Op de baan is ook het één en ander aan actie te zien. De Nascar cupseries hebben hun kwalificatie. Iedereen rijdt één snelle ronde over de speedway waarmee de startopstelling wordt bepaald. Echter zegt dat in Nascar vrij weinig omdat het tijdens de race toch weer helemaal door elkaar gehusseld wordt! Kyle Busch rijdt zijn auto naar pole position! Hierna wordt het even rustig op de speedway en is het tijd om rond te lopen over het terrein naast de baan waar echt tal van activiteiten zijn en je je ogen uit kan kijken. Alleen al naar de typisch Amerikaanse trucks, diverse stockcar auto's en gratis hebbedingetjes en eten en drinken van sponsors. Zelf scoor ik een shirtje van dit evenement als aandenken!
En dan is het tijd voor het hoogtepunt van de zaterdag. De Nascar truckseries race. In de brandende zon zijn er toch nog wel een aantal Amerikanen op deze race af gekomen. En wat gelijk opvalt. Amerikaanse tradities vooraf! Iets wat ze ook echt alleen hier kunnen. Het volkslied is indrukwekkend. En ook al kom je niet uit Amerika, doe maar gewoon mee. Het valt namelijk meer op als je niet meedoet dan wel. Iedereen zet netjes zijn pet af en veel mensen staan met hun hand op het hart mee te zingen. Hierna klinkt het "drivers start your engines" signaal en meer dan 30 v8 motoren worden gestart. Het gaat beginnen! En het belooft een ontstuimige wedstrijd te worden waar constant dezelfde 6 coureurs op kop zitten. De pitstops zijn elke keer een feest en je moet echt de wedstrijd goed mee volgen vanaf de tribune. Nadat in de laatste ronden de nummers 1 en 2 elkaar raken en samen de muur in gaan, is het Grant Enfinger die na de herstart de wedstrijd weet te winnen. Uiteraard volgt er een enorme burn out hierna waarna deze 1e dag van de Nascar alweer voorbij is. Gelukkig is het niet ver lopen naar mijn hotel en zit ik snel in de airco, even uit de hitte!
Zondag
Op zondag is het een massale toestroom van auto's naar de speedway en worden alle parkeerplaatsen maximaal gebruikt. Het enige nadeel aan de zondag, er is alleen een Nascar Cup Series wedstrijd, geen bijprogramma. Toch besluit ik al op tijd naar de baan te lopen, gewoon om mijn ogen uit te kijken. Wanneer ik net de ingangsweg naar de speedway op loop, komt er al een golfkarretje naast mij rijden. De chauffeur van het karretje vraagt of hij mij ergens naartoe kan brengen, hij heeft tenslotte toch een lege plek naast zich. Dit is echt het gave aan de Amerikanen. Ze zijn zo toegankelijk en behulpzaam! De bestuurder hoort gelijk dat ik niet uit Amerika kom en vraagt waar ik vandaan kom en hoe ik hier verzeild geraakt ben. Ik vertel hem dat ik bij de Indy500 geweest ben en dit weekend nog even meepak. Uiteindeljik zet de beste man mij bij de ingang af waar mijn cooler gecontroleerd wordt en ik door kan lopen.
En het is al flink druk geworden naast de tribunes. Mensen die aan het rondkijken zijn. Bij de merchandisehaulers is het druk en in verschillende trailers delen coureurs handtekeningen uit. Er hangt echt een geweldige sfeer. Helaas zie je ook wel dat de wat forsere Amerikanen de hitte niet aan kunnen en zo af en toe zie je toch wel mensen die flauw vallen van de hitte. Het is erg warm en het geasfalteerde gedeelte helpt daarbij niet mee. Ik besluit dus maar om mijn tribuneplek op te zoeken omdat het daar wat om je heen waait. Ik had er vooraf voor gekozen om op de hoge tribune te gaan zitten in bocht 1 en 2. En ik had echt een fantastisch uitzicht zo bovenop de tribune. Wel nog even 2 uur wachten tot de race begon maar ik had mijn plek gevonden. De tribunes zijn hier zo opgebouwd dat je verschillende niveau's hebt om naar boven te komen. Op elk niveau is het ook mogelijk om je eten en drinken te scoren. Echt prima faciliteiten, die dingen hebben ze echt geweldig voor elkaar in Amerika. Naarmate de tijd verstrijkt wordt het ook steeds drukker voor de ingangspoorten naar de tribune. Ik ben blij dat ik op tijd mijn plek opgezocht heb. Naast mij zit een local uit Saint-Louis, helemaal gek van Nascar. Ik raak met hem aan de praat en vertel dat ik uit Europa kom. De man vindt het fantastisch en is geïnteresseerd in mijn verhaal.
Vervolgens beginnen de Amerikaanse tradities met het volkslied en is het tijd om te gaan racen. Voor de tribune staat een mooi tv scherm en je kan ook in de toren goed de startnummers van de rijders zien. Alle ingrediënten voor een mooie middag zijn aanwezig. Ook hier klinkt weer het "Drivers start your engines" waarna de v8 motoren gestart worden. Wat een kippenvelmoment! Na de inlaps gaat de race van start maar al heel snel (na 2 ronden) volgt een caution. Er vallen wat druppels en dan neemt men in Amerika het zekere voor het onzekere op de speedways. Echter gaat de caution over in een rode vlag en de Cupseries auto's komen binnen. Sterker nog, de hoezen gaan over de auto's en in het publiek begint iedereen zich af te vragen wat er aan de hand is. Niemand voelt druppels en de man naast zich zegt dat hij zich schaamt voor mij omdat er in Europa gewoon gereden wordt onder deze omstandigheden. Al snel blijkt dat er 8 mile verderop onweer is waargenomen. Dwars door Saint-Louis stroomt de Missisippi rivier. Aan de andere kant van de rivier, in downtown schijnt het iets te onweren. The Arch is vanaf het circuit te zien en af en toe ook een lichtflits. Er komen beveiligers de tribune op om iedereen te verzoeken de tribunes te verlaten ivm onweer. Terwijl het stralend weer is! Dit is ook Amerika. Men is bang dat als het onweer wel over de speedway gaat er iemand geraakt wordt en er een claim zal volgen. Echter, niemand luistert naar de beveiligers en er is werkelijk niemand die de tribune af gaat. De man naast mij verteld dat er veel locals op de tribune zitten. Zij kennen het weer hier en weten dat het onweer waarschijnlijk niet over de rivier zal komen. Zij vinden het maar onzin dat men zo in paniek is. Ik besluit dus ook maar te blijven zitten.
En dan is het regel in Nascar dat er een bepaalde periode overheen gegaan moet zijn zonder lichtflits of onweersklap voordat men de race hervat. Elke keer als er wel onweer wordt waargenomen gaat de tijd opnieuw lopen. Uiteindelijk duurt het ruim 2 uur voordat het signaal gegeven wordt dat er weer geraced gaat worden. Echt wel apart om mee te maken, maar ook bijzonder. In Europa was de wedstrijd waarschijnlijk al bijna afgelopen!
De hoezen worden van de auto's gehaald en de coureurs stappen weer in. We gaan eindelijk echt beginnen! Iedereen is opgelucht en klapt. Wanneer ik om mij heen kijk zie ik dat de tribunes nog steeds goed gevuld zijn. Vooral de tribune tegenover de pits lijkt helemaal vol te zitten. Echt een imposant beeld! Uiteindelijk wordt en gestart en beginnen we de wedstrijd. Echter naarmate de tijd vordert gaan er steeds vaker coureurs de muur in, vooral aan mijn kant van de baan. Gateway is een heel aparte speedway, twee lange rechte stukken maar de bochten zijn dusdanig krap waardoor er heftig geremd moet worden. Het blijkt dat de remmen van de heren coureurs dit niet allemaal aan kunnen. Bij een aantal coureurs zorgt dit voor ontploffende remmen waardoor ze rechtdoor de muur in vliegen. Vooral de klapper van Noah Cragson blijft bij die echt vanaf de binnenbocht voluit rechtdoor frontaal de muur in gaat. Deze klappers zorgen ervoor dat het NOG langer duurt dan verwacht was door de vele herstarts en pitsituaties en het inmiddels donker wordt. Voor mij geen probleem, ik heb namelijk alle tijd en het kan mij niet lang genoeg duren! Erg gaaf die Nascar wedstrijd terwijl het begint te schemeren. Uiteindelijk wordt de wedstrijd gewonnen door Kyle Busch die een enorme burn out over het rechte stuk in petto heeft.
En dan stroomt iedereen de tribunes op, na meer dan 8! uur is de race pas af. Het is inmiddels donker geworden en bij het teruglopen zijn de Amerikanen nog in feestende staat. De ene mooie opmerking na de andere mooie opmerking komt voorbij. Ik haal zelf nog even rustig wat te eten en aanschouw het Amerikaanse schouwspel. Ik kan namelijk lopend naar mijn hotel en ben met een kwartiertje lopen terug. Het verbaasd me echter ook hoe snel de mensen met de auto weg kunnen. Bij het wegrijden wordt je namelijk rechtstreeks de snelweg opgeleid. Echt verbazingwekkend hoe goed dit geregeld is hier! Nadat ik mijn eten op heb loop ik richting mijn hotel, wat een belevenis. Dit gaat ik zeker nog vaker doen!!
Nog 2 dagen in Amerika en dan zit voor dit jaar het avontuur erop.
foto's
